«لایه های دروغ» یا «ربوده شده» در تهران؟

«لایه های دروغ» فیلمی زدوخوردی و اصطلاحاً در سبک هنرهای رزمی است و اگرچه این زمینه تا حدودی موفق است اما کلیت داستان رونوشتی بسیار ضعیف و سطحی است از فیلم ربوده شده (Taken - 2008).

- لایه های دروغ فیلمی زدوخوردی و اصطلاحاً در سبک هنرهای رزمی است و اگرچه این زمینه تا حدودی موفق است اما کلیت داستان رونوشتی بسیار ضعیف و سطحی است از فیلم ربوده شده (Taken - 2008).

عصر ایران؛ خشایار پارسا- لایه های دروغ فیلمی زدوخوردی و اصطلاحاً در سبک هنرهای رزمی است، و به نظرم در این زمینه تا حدودی موفق است؛ یعنی، صحنه های مبارزه اش را خوب درآورده و مانند برخی فیلم های این حوزه صحنه های زدوخورد را با قطع کردن های پیاپی و از نزدیک، به گونه ای که اصلا ظرافت های مبارزه را درک نکنیم، سرهم بندی نکرده است.

به سخن دیگر، این صحنه ها طراحی شده اند که کاری سخت است.

سرآمدِ این طراحی ها، به نظر من، جکی جان در مقطع دهه هشتاد (فیلم های شهری اش، پس از مقطعی که همیشه شاگرد استادی در فضاهای سنتی بود، و پیش از آن که فیلم هایش کاملا هالیوودی شود) است که در فیلم هایی که گاه خودش کارگردانی می کرد وقت بسیار می گذاشت و صحنه های رزمی ای را می ساخت که پر از ریزه کاری های فنی بود؛ صحنه هایی که نماهای باز و بدون کات یا تقطیع از آن ها گرفته می شد و در آنها خودش با جنب وجوش بسیار، و گاه با یا