صیانت از فضای مجازی آرزوی هر ایرانی!

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) _ طنز روز - فرزین پورمحبی سه روز است خودرویی را که تازه از کمپانی گرفته ام به دلایل فنی در تعمیرگاه به سر می برد و من به ناچار خود را تسلیم ناوگان حمل و نقل عمومی کرده ام! دیروز ساعت 8 شب بعد از سه و نیم ساعت ماندن در ترافیک و جان به در بردن از ازدحام جمعیت موجود در بی آر تی و.

بالاخره خودم را به کوچه ای که منزلم در آن بود رساندم.

سرفه امانم را بریده بود البته نه از کرونا، بلکه از ذرات معلق در هوای آلوده موجود در کلان شهرها؛ اما هنوز چند قدمی مانده به خانه، ناگهان دو نفر با یک قمه خفتم کردند و دار و ندارم را بردند! به هر ضرب و زوری که بود وارد خانه شدم اما دیدم برق قطع شده؛ کورمال کورمال خودم را به دستشویی رساندم تا بلکه با شستن دست و رویم اندکی از شدت بلاهایی که بر سرم آمده بود بکاهم و حالم کمی جا بیاید.

اما آن جا هم متوجه شدم فشار آب آن قدر ضعیف شده که به زور چند قطره ای آب از شیر می آید! یخچال هم طبق معمول صاف تر از سر طاس من و پاک تر از قلب مسئولین دلسوزمان بود! پس خوردن خوراکی، برای نخوردن حرص زیادی هم، منتفی بود! گوشه ای نشستم و به افق خیره شدم و این فکر به ذهنم خطور کرد که به راستی چرا با چنین وضع و اوضاعی مسئولین همواره دلواپس مان، فضای مجازی را صیانت نمی کنند؟! که ناگهان .