یادی از حکمت سهروردی

عمر سهروردی را 36 یا 38 ساله گفته اند که حدود 10 سالش را در سفر بود؛ بنابراین فرصت بسیار کمی برای کتابت داشت.

بعد از شهادت شیخ نیز کتاب حکمت اشراق آن چنان که شایسته است، مورد توجه قرار نگرفت.

البته ملاصدرا خیلی آن را خوانده و به آن استناد می کند، میرداماد نیز به آن استناد می کند ولی آن چنان که باید مورد توجه نبوده و بدین جهت هیچ وقت هم کتاب درسی نبوده است.

حکمت سهروردی، حکمت اشراقی است، چنان که نام کتابش را حکمه الاشراق گذاشته است؛ یعنی حکمتی که جنبه اشراقی دارد و با صراحت ادعا کرده این حکمت، خسروانی است.

کلمه حکمت در اصطلاح سهروردی همان فلسفه است؛ منتهی فلسفه یک واژه یونانی است که در ابتدا فیلوسوفیا بوده است.

فیلو یعنی محب، سوفیا یعنی حکمت؛ فیلوسوفیا یعنی کسی که محب دانش و حکمت است و حکمت را دوست دارد.

این چیزی است که سقراط باور داشت و ادعا می کرد حکیم نیست، بلکه دوستدار حکمت است.

هیچ کس حکیم نیست.

حکیم مطلق خداوند است ولی کسی می تواند در راه حکمت قرار بگیرد که محب حکمت باشد و اگر کسی محب حکمت نباشد، هیچ گاه حکیم نخواهد شد، حتی اگر تمام اصطلاحات را یاد بگیرد.

ایران مهد فلسفه مورخان غربی فلسفه می گویند: فلسفه از یونان آمده و بیشتر کتب تاریخ فلسفه هم در غرب نوشته می شود و متأسفانه ما و عرب ها هم از آنها پیروی می کنیم.