ریشه نابرابری آموزشی/ عباس عبدی

آموزش و پرورش به علت تعداد زیاد کارکنان و مدارس، بودجه کلانی را به خود اختصاص می دهد، بنابراین کاهش آن اولین هدف دولت هایی است که با کسر بودجه مواجه می شوند، - ضمن اینکه لابی قدرتمندی درون ساختار قدرت ندارند.

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: دیروز درباره تبعات زیان بار نابرابری آموزشی برای همه مردم و جامعه نوشتم و امروز به بخش مهم تر آن که ریشه این پدیده در ایران است اشاره خواهم کرد.

امیدوارم فرضیه و تحلیلی که در اینجا تقدیم می کنم، موجب تأمل شود.

واقعیت این است که عدالت به معنای عام آن از جمله عدالت آموزشی به معنای خاص، شعار محوری انقلاب بود.

در این راه اتفاقات مهمی هم رخ داد.

برای آنکه روشن تر سخن بگوییم، می توان به تعداد دانش آموزان تحت پوشش، میزان بی سوادی و پوشش آموزش ابتدایی، متوسطه و عالی کشور پرداخت.

مقایسه سواد افراد بالای 6 سال در دو مقطع 1355 تا 1395 تا حدی گویای وضعیت است.

به طور طبیعی اگر آن حکومت ادامه می یافت نیز، وضع سواد رو به بهبودی می نهاد ولی واقعیت این است که با توجه به روند گذشته و شرایط اجتماعی، انقلاب جهشی قابل توجه در افزایش سواد و کاهش نابرابری میان زن و مرد و نیز شهر و روستا را رقم زد که این دستاورد مهمی بود.