مایه حیاتی که از بیرم دریغ شده است/ سوغات بی اعتنایی مسؤولین؛آب نیترات دار و بیماری یا پولِ گزاف برای آب شیرین!

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از لارستان، رنج بی آبی و نبود مایعِ گران بهای مایه حیات در بیرم کهنه است که در طول سالیان سال سر باز مانده و بدون مرهم است.

بیرم سالهاست که چشمش به رسیدن آبی گوارا خشک شده و از طبیعی ترین حقش محروم گشته است، این کهن دیار محروم و مظلوم سالهاست فریاد عطش سر می دهد اما پاسخش را با وعده ها و امروز و فردا کردن و در حال پیگیری بودن می دهند! پیگیری هایی که پس از سالها هنوز ادامه دارد اما نتیجه اش همچنان چشم انتظاری است! به راستی چه رنجی است نبود آب آشامیدنی سالم؟! آبی که نیترات زیادی اش دستگاه گوارش، کلیه و معده مردم را نشانه گرفته است، توده های سرطانی در آن جا خوش می کنند و شوکی می شوند برای پایان آرزوهای دور و درازی که در حسرت به یغما می روند، این رنج را فقط مردمانی درک می کنند که دردِ تلخ بیماری را می کشند، چشمشان به آب شور که می افتد حسرت می کشند و در زندگی شان رد وعده ها بسیار است.

آب  را باید بخریم اما با کدام پول؟! از عطش بیرمِ بیمار با آب ناسالم هرچه بگوییم و بنویسیم پایانی ندارد، پایان درد بیرم روزی لست که عزم و اراده ها به کار بیفتد و طعم یک جرعه آب گوارا را نصیب مردمانی کند که سالهاست عطش بر جانشان رخنه کرده است.