کارگاه ساز سازی

امروز موسیقی ایرانی توجه بسیاری از علاقه مندان به این هنر را به ساخت ساز و نواختن آن از جمله تار و دوتار کرده است.

برادران حاجی تبار از دوران نوجوانی با ساخت ساز آشنا شدند.

حرفه پدرشان نجاری بوده و این امر سبب شده بخاطر آشنایت با این حرفه دست به ساخت ساز کنند و در حال حاضر در کارگاه مشغول با ساخت دوتار و تار در شهرستان قائم شهر هستند.

به دلیل محدودیت در تهیه ی چوب توت سعی کردند چوب های دیگری را وارد چرخه ی سازگری کنند.

چوب های زیادی را آزمایش کردند تا علاوه بر چوب توت از چوب هایی نظیر گردو، افرا، ملچ، ون، آزاد و راش برای ساخت کاسه ی ساز استفاده کنند.

همچنین بخاطر استفاده از انواع چوب های مختلف توانستند به تنوع صدایی برسند که این موضوع باعث رضایت اساتید و نوازنده ها هم شده است.

دوتار که در برخی از رساله های قدیم موسیقی ایران با عنوان تنبور یا تمبور نیز شناخته شده، از سازهای متداول در ایران قدیم است که امروزه نیز در برخی نواحی ایران متداول است.

این ساز قدمتی چند هزارساله دارد و از خانواده سازهای زهی مضرابی مقید است که با انگشتان دست نواخته می شود.

امروزه این ساز در مناطقی از جمله شرق مازندران رواج دارد.

تار یک ساز زهی زخمه ای است که در آن ارتعاش سیم ها توسط زخمه زدن انجام می شود.