کتاب هایی که تقریظ دارند هم باید نقد شوند/ نقد کتاب نشان از زنده بودن آن است

رضا کلیوند؛ این سال ها کتاب های رنگارنگ زیاد شده اند؛ کتاب هایی که معمولاً عنوان تاریخ شفاهی را برای خود انتخاب می کنند.

- نویسنده کتاب عملیات فریب گفت: ناشر گمان می کند اگر کتابی نقد شود دیگر خوانده نمی شود و جذابیت و بِکر بودنش را از دست می دهد؛ اصلاً این گونه نیست و ناشر باید از این مسئله استقبال کند.

حتی کتاب هایی که تقریظ دارند، نباید از نقد مصون باشند.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- رضا کلیوند؛ این سال ها کتاب های رنگارنگ زیاد شده اند؛ کتاب هایی که معمولاً عنوان تاریخ شفاهی را برای خود انتخاب می کنند.

نوع کتاب ها و کیفیتشان به همان اندازه طرح جلد با هم متفاوت است.

چند کتاب را که ورق بزنیم به ماجرای دیگری می رسیم؛ خاطره، گفت و گوی ژورنالیستی و زندگی نامه، همه را در لباس واحد تاریخ شفاهی می بینیم.

آن هم با کیفیت های مختلف و تعاریف گاهاً متضاد از آنچه تاریخ شفاهی می شناسیم.

کیفیت و نقد آثاری که نام تاریخ شفاهی را بر خود می گذارند سرآغاز گفت و گویی شد با مرتضی قاضی نویسنده آثاری، چون متهم دادگاه old bailey و عملیات فریب به گفتگو بنشینیم.

دانشجو: به نظر شما این تغییر زیادی در کیفیت آثاری که به عنوان تاریخ شفاهی وجود دارد از کجا نشأت می گیرد؟ قاضی: اساساً خیلی از کتاب هایی که عنوان تاریخ شفاهی به خود می گیرند، تاریخ شفاهی نیست�